Volkan Akay
Farkındasın sen de, yaşamak, kimi zaman mutsuzluk, başarısızlık, yenilgi,
Öyle ki, geldikçe üst üste her şey, ne ömür kalır, ne hayat gözünde,
Ağzında jiletle konuşmaya çalışmak gibi bir şey çünkü bazen yaşamak,
Arada kesecek tabi,
Gel gör ki, yine de bazıları bir iki ömür çıkarır hayatından öyle yaşar, düşe kalka korkmadan,
Kimi bir tanesine bile cesaret edemez,
Kapı kapı dolanır da, bir kendi kapısını çalamaz,
Sanki dolansa ne, çoğunda aynı tükenmişliğin, bıkmışlığın sesleri,
O yüzden herkes seni sonbahara hazırlaya dursun, sen nevbahar besle içinde,
Kara bulutları çağırsınlar tepene, sen kandiller yak yüreğinde,
Kırılmaya razı ol da, kör yaşamaya kalkma,
Saçlarını dağıtsın rüzgarlar da, kıyıda köşede sinmeye razı olma,
Yağmurlar ıslatsın seni baştan ayağa da, kuru kuruya yaşamaya talip olma,
Çok zor kurtlar sofrasında yaşamak,
Ama sen düşlemeye devam et,
Ellerini, gönlünü, aklını kirletmeden,
Başka yolu yok,
Yaşamaya mecbursun,
O yüzden şimdinin getirdiği güçlüklere ve engellemelere rağmen bir hayalin olsun,
Çünkü gün gelecek tüm gücünle ayağa kalkıp inandıklarını yapacak ve yaşayacaksın,
Gün gelecek kaybetmeye mahkum ilan edilmiş sen, her zaman kazanacağını sananlarla aynı sofralarda oturacaksın kardeşçe,
Gün gelecek sana yapılan adaletsizliklere, baskılara, aşağılamalara, özgürlük, adalet ve kıymetle cevap vereceksin,
Ve gün gelecek, insanlar giydiklerine, sürdüklerine, bindiklerine, yediklerine göre değil başardıklarına, davranışlarına, merhametlerine göre değerlendirilecekler,
Sen senden çalanlara, senden esirgeyenlere, senden korkanlara vermeye, dağıtmaya, onların ellerini sımsıkı sarmaya, onları kucaklamaya hazır ol,
Çünkü gün gelecek sen de kazanacaksın ve o zaman tüm uzaklar yakınlaşacak, aradaki mesafeler kalkacak,
Bir hayalin olsun bunları yaşayacak çünkü yaşamaya mecbursun,
