Fadile Paksoy Kurumsal sosyal sorumluluk alanında STK-özel sektör işbirliklerinin, yaratılan toplumsal değerin sürdürülebilirliği açısından büyük önem taşıdığı günümüzde yaygın kabul gören bir olgu. Bu yaklaşımla hayata geçirilen projeler hem finansal hem de operasyonel açıdan daha sağlam temellere oturuyor ve daha sürdürülebilir sistemlerden beslendikleri için uzun soluklu ve etkili sonuçlara imza atabiliyorlar. Farklı alanlardan gelen ortakların birbirini tamamlayan kaynaklarını ortak bir amaç için harekete geçirmeleri iki artı iki eşittir beş diye tanımlanabilecek sonuçların ortaya çıkmasını sağlayarak her iki kurumun ayrı ayrı etkilerinden çok daha büyük bir değeri ortaya koyabiliyor. Ancak birbirinden tamamen farklı iş motivasyonları, çalışma kültürleri ve bakış açıları olan iki kurumun ve çalışanlarının birlikte çalışması avantajları olduğu kadar riskleri de doğal olarak bünyesinde barındırıyor. Öncelikle ortaklığın şekillendirilmesi aşmasında her iki tarafta da üstesinden gelinmesi gereken bazı dirençler ve engeller ortaya çıkıyor. Her şeyden önce ilk aşamada ortada aşılması gereken birbirini tam olarak tanımayan iki kurum ve çalışma ekipleri arasındaki güven sorunu bulunuyor. Şirket tarafı STK’yı kendi hedefleri doğrultusunda firmalarından para sızdırmaya çalışan bir fırsatçı olarak görebilirken, STK’larda ise kar amacı güden kurumların tek değerlerinin para olduğu ve sosyal konulara yalnızca göz boyamak için eğildikleri önyargısı hakim olabiliyor. Bu temel farklılıkların aşılması herhangi ortak bir KSS projesinin başarısı için olmazsa olmaz ön koşul olarak öne çıkıyor. Tüm bu farklılıkların aşılmasının ardından ise farklı çalışma kültürleri olan yapıların ortak çalışmalarının getirdiği Operasyonel zorluklar ortaya çıkabiliyor. Son zamanlarda STK’ların giderek kurumsallaşmaları ve profesyonelleşmeleri, buna karşılık da kurumsal şirketlerin KSS alanında uzman ekipler görevlendirmeye başlamaları bu sorunların aşılmasında önemli rol oynuyor. STK’larda yer alan iletişim ve kaynak geliştirme ekipleri STK çalışmalarını kurumsal şirketlerin iş diline tercüme ederken büyük şirketlerin KSS ve STK’lar konusunda uzman ekipleri sivil toplumun dilinin iş hayatında da yer kazanmasına zemin hazırlıyor. Temel olarak başarılı STK – şirket işbirlikleri ve ortaklıkları için belli başlı dört ana alan öne çıkıyor: Farklılıkların değerini anlayarak onları kabullenmek: Kurumların yıllar içinde ihtiyaç ve çalışma koşullarından etkilenerek ortaya çıkan çalışma kültürlerinin karşılıklı olarak anlaşılabilmesi ve kabul edilmesi sağlıklı bir ortaklık için büyük önem taşıyor. Ancak bu şekilde her iki tarafın da birbirinin kaynaklarından yararlanarak bir sinerji ortaya çıkarması mümkün olabiliyor. Ortaklık adına karar verme yetkisi de olan bir kişinin belirlenmesi: Bu bir proje yöneticisi olabileceği gibi oluşturulacak ortak bir çalışma grubunun başkanı da olabilir. Üzerinde iki tarafın da mutabık olduğu ve kararlarına saygı duyacağı bir yöneticinin belirlenmesi Operasyonel sorunları en aza indiriyor. STK ortaklığı ya da işbirliğinin iş süreçlerine entegre edilmesi: Ortaklık ve işbirliği süreçlerinin iş süreçlerinden ayrı daha az önem taşıyan bir bileşen olarak değil, şirketin iş süreçlerine entegre ve ayrılmaz bir parça olarak en üst seviyede ifade edilmesi ve çalışma kültürünün buna uygun şekillendirilmesi gerekiyor. Ortaklık ve çalışma süreçlerinin geliştirilmesi: Ortak çalışma ilkeleri ve hedeflerin birlikte izlenmesi, değerlendirilmesi ve gerekiyorsa revize edilerek geliştirilmesi büyük önem taşıyor. Bu çalışmaların ve alınacak kararların tarafların birbirleri üzerinde tahakküm kurmadan gerçekleştirilmesi temel öneme sahip. STK şirket işbirlikleri genel olarak zordur, ancak ortaya çıkarılan değerin büyüklüğü bu zorlukların aşılması için her iki tarafın da üzerine düşeni eksiksiz yaparak karşı tarafı sürecin her aşamasında dinlemesi ve anlamaya çalışması, bunun için de kalıcı sistemler oluşturması gerekiyor.