Geleneksel mürekkep tabanlı baskı tekniğinde kağıt taban görevi görüyor. Yeni yöntemde ise bu görevi plastik devralıyor. Plastiğin yüzeyi her 200 nanometrede bir çok küçük sütunlar ile şekillendiriliyor. Daha sonra bu düzenlenen yüzey üzerine çok ince bir germanyum tabakası yerleştiriliyor. Lazerin ısısı germanyumun eriyerek her bir sütunun şeklini ve kalınlığını almasını sağlıyor. Sonuç olarak her bir sütun belirli bir rengi yansıtıyor. Kaplama ise yeni oluşturulan bu nano yapıları koruyor.

Çok yüksek çözünürlük

Araştırmacılar geçmişte de yapı tabanlı baskı tekniğini denemişti. Ancak Kristensen, bir germanyum tabakası ya da bezer bir malzeme ile renk konstrastının ve çözünürlüğün artırıldığını söylüyor. Yeni yazıcı inç başına (DPI) 127 bin noktada baskı yapabiliyor. Mürekkep yerine toner kullanan geleneksel lazer yazıcılar en fazla 20 bin DPI çözünürlüğe ulaşabiliyor. Mürekkepli ink-jet yazıcılarda ise bu rakam 4 bin 800 DPI. Yeni yazıcı sadece 50×50 mikrometrelik alana bile görsel baskısı yapabiliyor. Günümüzün en gelişmiş görüntü teknolojilerinden Retina HD ekranlarda her bir pikselin boyutu 63 mikrometre. Bu tarz ekranların çalışabilmesi için arkadan ışıklandırılması gerekiyor. Ancak yeni teknik buna gerek duymuyor. Yani bu teknikle yeni görüntü teknolojileri de geliştirilebilir – üç boyutlu ekran dahil. Üç boyutlu görüntüler, yapıların yansıttığı ışığın yönü ve polarizasyonunu kullanabilir. Polarizasyon ayrıca germanyum tabakası üzerine bilgi saklamak için de kullanılabilir. Bu şifreli bilgi, filigran gibi güvenlik yöntemlerini de geliştirebilir. Haberin Kaynağı