Çok acı bir gerçek var ki, çocuk istismarını gerçekleştirenler çoğunlukla çocuğa yabancı insanlar değil; çocuğun yakınları, ailesi, sevdikleri. Şiddet her zaman direkt fiziksel şiddet olarak gelmiyor, bazen belirtileri görmezden gelmek ya da çocuğu ihmal etmek de istismara ortam sağlayabiliyor. Çocukları istismardan korumak için çalışan Fransız kuruluş Innocence in Danger da çocuğu korumanın hepimizin sorumluluğu olduğunu vurgulayan çarpıcı Instagram kampanyasında, bir çocuğun uğradığı şiddetten sorumlu olanları etiketliyor. Baştan uyaralım; @GuiltyTags adını taşıyan kampanya insanı çok fena vuracak etkide zira kampanya için yaratılan "Guilty Tags" isimli Instagram profili şiddet sonucu hayatını kaybetmiş 9 çocuğun hayatını bize sergiliyor. McCann Paris tarafından hazılanan kampanyada öldürülmüş çocukların gerçek olaylara dayanarak yeniden yaratılan hikayeleri yer alıyor. Çocukların ölümünde payı olan veya uğradıkları şiddeti görmezden gelmiş herkes fotoğraflarda etiketli. Bu etiketlere tıkladığınızda o kişilerin profillerine gidebiliyorsunuz. Böylece dayak atan üvey babadan ihmalkar anneye, görmezden gelen öğretmenden çocuğundan bıkmış anneye, öldüresiye döven büyük babadan işinden nefret eden sosyal hizmetler görevlisine pek çok farklı karakterle karşılaşıyor, hepsinin çocuğun ölümünde nasıl bir pay sahibi olduğunu görebiliyorsunuz. Çocuğu döverek ölümüne neden olan anne kadar, yüzündeki morlukları görmeyen teyzeyi ya da çocuğun kabuslarını normal kabul eden babaanneyi de sorguluyorsunuz. https://www.instagram.com/p/BSPUcl9DKL9/?taken-by=guiltytags Örneğin, Sophie'nin hikayesinde etiketlere tıkladığınızda küçük işaretleri görmeniz mümkün. Kızın bileğindeki morluk teyzesinin mutlu bir fotoğraf gibi yayınladığı fotoğrafında öylece duruyor. Annenin kızına duyduğu bıkkınlık da satır aralarında görülebiliyor. Babanın şiddete meyli profilinde gayet net. Doktoru ve öğretmenlerinin de kızın acılarına gözlerini kapamış olduğu profillerden anlaşılabiliyor. Peki kızın trajik sonunu hazırlayan sadece cani ebeveynler mi? Kızın yaşadığı şiddete karşı etrafında bir kişi sesini çıkarabilmiş olsa o kız hala hayatta olabilir miydi? Kampanyanın sorduğu en net soru bu. Kampanya çok vurucu bir şekilde sessiz kalmanın ve şiddete göz yummanın da şiddet olduğunu söylüyor aslında. Bir çocuğun hayatı söz konusuysa hepimize düşen görevleri hatırlatıyor. Sosyal medya etiketlemelerini başarılı bir şekilde kullanarak herkesin birbiriyle nasıl da bağlantılı olduğunu da gösteriyor. Kampanya için 60 profil ve 1650 post yaratılmış. Kampanyaya 3000'in üzerinde noktadan girebiliyorsunuz ve etiketler, gif'ler, mention'lar aracılığıyla 9.1 milyon farklı yol üzerinden hikayeleri keşfetme şansınız var. Dolayısıyla aslında kampanya bir tek çalışma değil; videosunda da bahsedildiği üzere yaşayan bir dijital ekosistem. Kolay bir iş değil, bakıp geçeceğiniz bir basın ilanı ya da "paylaş" butonuyla herkese gönderebileceğiniz bir video değil. Koskoca bir dünya yaratılmış. Hikaye anlatıcılığını odağa koyan, transmedya sularında gezinen bir iş bu. Anlaması ve çözmesi kolay olmasa da, sosyal medyanın bir özelliğini başarıyla kullanıyor: Merak. İnsanların başkalarının hayatını ve profillerini merak etmesi, özellikle ölüm gibi durumlarda "neden olmuş"u anlamak istemesi gibi güdüler aracılığıyla insanı içine alan bir yapısı var. Bir kere içine girdiğinizde de o profilden bu profile tıklayarak ipuçlarını toplamaya, çocukların ölümünde kimlerin nasıl bir rol oynadığını anlamaya çalışırken buluyorsunuz kendinizi. Ben yaratıcılık anlamında çok başarılı buldum, ödül alacak işlerden diye düşünüyorum ama onun ötesinde anlattığı şey çok değerli. İnsanı da gerçekten sarsıyor. https://www.instagram.com/p/BSPQ4KMj2Tx/?taken-by=guiltytags https://www.instagram.com/p/BSPNnTNDNKd/?taken-by=guiltytags https://www.youtube.com/watch?v=lduJhjlLJWk Haberin Kaynağı